Dag 1 zaterdag 22 april

   Rond 7u 45 waren we in het centraal station aan het wachten op mr Smit.
Dan hebben we de trein genomen naar de luchthaven in Zaventem. Daar werd Alidzhan voor de eerste keer gecontroleerd.

   Iedereen scant zijn diabolopas, Samad scant en gaat door de verkeerde poort, gevolg: Alidzhan kan niet meer verder zonder de hulp van 2 knappe dames… we denken dat het wel zijn bedoeling was.
   Na al de controles wordt Boubacar tegengehouden. Hij had nog shampoo deo en huid crème in zijn handbagage zitten...

   Uiteindelijk nemen we de bus naar het vliegtuig. Boubacar krijgt door zijn lange benen zijn tafeltje aan de zetel niet naar beneden. Hij krijgt dan 2 zetels en valt van de schrik in slaap. Ook de Samad legt zijn hoofd tegen de zetel voor zich en gaat slapen . De motor was heel luid en irritant ( propellervliegtuig)


   We landen in Riga en gaan de auto halen. We moeten lang wachten en het is 6° wind regen en natte sneeuw. Samad zegt ”Is dat nog voor vandaag of morgen?"
 
   We stappen in en Mr Smit merkt dat de auto niet kan schakelen, het is een “automatic”. Hij kan ook niet met zijn voeten aan de pedalen. Jammer genoeg kan Bouba hem hier niet mee helpen. Mr Smit heeft het héél warm. Het was moeilijk om de auto in de juiste stand te krijgen. De rem had hij wel snel gevonden, iedereen vloog naar voor!
   We komen zonder verkeerd te rijden aan in ons hotel. We zetten onze bagage in de kamers en we gaan pizza eten. Daarna maken we een wandeling door Tukums en gaan we naar de supermarkt voor Bouba z’n crèmekes .
   Mr Pacquée trakteert ons op bowling en Alidzjan trakteert drankjes. Eduardo is de ster van de bowlingbaan. Hij wist soms niet goed in welke richting de bal moest.

   Na 2 spelletjes gaan we nog iets drinken en dan gaan enkele naar hun kamer om te chillen. Mr Smit, Mr Pacquée en Alidzjan rijden om 23u terug naar Riga om de Kroäten op te halen.
 

Zondag 23 april 2017 Riga

   Zeven uur opstaan, acht uur ontbijt in het hotel, om negen uur te voet naar het station in Tukums om de trein te nemen naar Riga. De Kroaten zijn er ook bij.

   Boubacar valt in de trein in slaap. In Riga aangekomen gaan we naar onze gids die aan het vrijheidsbeeld van Letland op ons wacht.

   We zagen daar de aflossing van de wacht door soldaten. Dit is een traditie uit respect voor de vrijheid van Letland. Onze gids laat ons de oude stad van Riga zien. Na de rondleiding van twee uur hadden we allemaal veel honger. De leerlingen kregen wat geld en mochten zelf een restaurant uitkiezen. We zullen maar zwijgen over KFC. Onze leerkrachten kozen een ander restaurant met de leerkrachten uit Kroatië. Om 16u30 hadden we terug afgesproken aan het vrijheidsbeeld.

   We wandelen terug naar het station en nemen de trein terug naar Tukums. Bouba valt na een minuut terug in slaap. Hij is duidelijk een schone slaper want er komen direct meisjes naast hem zitten.

   Terug in Tukums aangekomen, maken we een grote wandeling in de natuur naar een groot beeld. Dit beeld was van metaal gemaakt. Samad, die achter het beeld staat, geeft uitleg over het materiaal en de lastechniek. De dag ervoor hadden we er zelfs een hert zien lopen.
   We wezen de weg aan onze Kroatische vrienden en vriendinnen (knipoog Eduardo) naar de supermarkt. Wij dachten dat het restaurant in het hotel open zou zijn. Verkeerd gedacht… Dus terug naar de supermarkt. Gelukkig kennen we de weg al!


   Na het etentje op de kamer valt Boubacar weer in slaap. Wij kijken een film op kanaal 19. De leerkrachten zitten op de kamer met de Kroatische leerkrachten. Om 24u gaat iedereen slapen, behalve Samad.

 
Mondag, 24 april

   Vandaag was het al iets moeilijker om op te staan. Boubacar en Eduardo hadden nog net 10 minuten om iets te eten. Samad en Alidzhan hadden enkel nog tijd voor een koffie.

   Om 9u15 pikt een bus ons op om naar de Letse school te gaan. Meneer Smit rijdt ook en het remmen gaat al veel vlotter. We komen aan in de school en we worden verwelkomd met zang en dans en een mooi toneel. Bouba vond het mooie dames. Daarna moest iedereen zich voorstellen voor heel de zaal vol mensen van Letland, Roemenië en Kroatië. Respect voor Bouba en Eduardo.

   De leerlingen krijgen een rondleiding in de school zonder leerkrachten. Eduardo vertaalt het Engels voor de leerlingen die dit niet goed verstaan.
 
   Mevrouw Kathleen en meneer Smit verdwijnen voor een vergadering. Wij doen twee workshops om elkaar beter te leren kennen. Tijdens de eerste workshop moesten we een tekening maken over jezelf. Tijdens de tweede workshop maakten we wenskaarten. Boubacar kreeg veel complimenten over zijn wens die hij opschreef. De kaarten werden verzameld in een doos. Morgen worden de kaarten willekeurig uitgedeeld.

   We eten allemaal samen. Daarna pikt een andere bus ons op om naar een kasteel te gaan. De naam van het kasteel is Jaunpils. Het kasteel was prachtig en interessant. De deuren en de trappen waren te laag voor Boubacar. Vroeger waren de mensen kleiner. Er hing ook een heel eng schilderij en een heel mooie trouwzaal. Het toilet was ook heel speciaal. Het was op een balkon en er lag een pelsen jas voor in de winter. In de kelder van het kasteel leefde er een geest. Daarna gingen we naar een kanon. Het werd afgeschoten als soort van afscheid. De meesten schrokken heel hard.


   In het kasteel hadden we een gids. Het was de eerste keer dat ze een rondleiding deed in het Engels. Gelukkig was Mr Smit in the Castle. Hij kon alles goed verstaan en het ons goed uitleggen in het Nederlands. Zelfs de Kroaten en de Roemenen verstonden zijn Nederlands beter dan de gids haar Engels.


   We nemen de bus terug naar Tukums. Voor de eerste keer onderweg valt Bouba niet in slaap. Reden: de dames uit Tukums. We gaan met iedereen lang de supermarkt, geen Aldi maar Rimi. Bouba en Alidzhan gaan niet mee, ze gaan pizza eten. De pizza was heel groot en lekker. Bouba maakt onderweg ook vrienden en roept Samad om de sleutel van de kamer mee te geven.

    Om 18u gaan we naar een restaurant voor een diner met de Kroaten, de Letten en de Roemenen. Het eten was af. Mr Smit gaf een speech en Boubacar zat aan de kop van de tafel.

   Na het eten hebben we met zijn allen spelletjes gespeeld; biljart en airhockey. We speelden ook tegen de plaatselijke jeugd. Het was een hele leuke avond. We gaan terug naar het hotel en we praten nog wat na op de kamer.

 
dinstag 25 april 2017

   Na het ontbijt vertrekken we naar de Letse school. We spelen verschillende spelletjes om elkaar beter te leren kennen. Ons memory spel vond iedereen super leuk. We hebben veel gelachen. Ook de bingo was plezant. Eigenlijk was alles leuk.
   Een bus pikt ons op naar een andere afdeling van de school. Daar wachtte een uitgebreide lunch op ons. Er was kip, vis, varken, groentjes, kortom voor elk wat wils. Aan de muur was een metalen constructie dat diende als plantenrek. Samad bekeek het en zei dat we dit op school kunnen maken. Er moeten dan wel buizen besteld worden.
   Na een korte uitleg over de lessen in de school, kijken we naar een dansvoorstelling. Het was traditionele dans uitgevoerd door kinderen van ongeveer 6 jaar. Daarna kwamen de kinderen ons uitnodigen om mee te dansen.
   Wanneer we terug op de tribune zaten, dachten we dat we nog eens moesten dansen. Dat was een vergissing. Ze kwamen naar Bouba omdat ze er mee op de foto wilde.

   We rijden met iedereen naar het chocolade museum. We krijgen een rondleiding. Daarna mogen zelf chocolade pralinen maken en chocolade lolly’s. Bouba was heel enthousiast. De gids wilde dat hij daar zou blijven zodat zij op vakantie kon gaan. Eduardo was ook heel goed. Hij kreeg zelfs applaus. Hij is linkshandig en dat kwam goed uit om de pralines langs de andere kant te vullen. Alidzhan was heel handig met de spuitzak. Hij had dit al eens gedaan bij zijn tante. Na een half uurtje in de ijskast mogen we proeven van onze pralines en lolly’s.

 
   We rijden terug naar school in Tukums. Er was een cadeautjes ronde, een dans ronde, een zang ronde (wacko wacko) en een geblinddoekte ronde. Boubacar heeft Andrea gevangen. De dansronde werd gewonnen door de leerkrachten. Mr Smit was de beste danser. Samad zat erbij en keek ernaar. Deze rondes werden georganiseerd door de leerlingen. Als bedanking kregen de organiserende leerlingen een tas met het logo van het project. Ondertussen was er eten voorzien.
 

   Na het smullen komt Aiva langs om een nummertje te trekken. Bij elk nummer hoort een ander cadeau, allemaal chocolade! We speelden nog stoelendans. We chillen verder op de kamer, kanaal 19 enzo en Roemeense meisjes in de gang met Bouba en top player Eduardo.
 

 
Woensdag 26 april 2017

   Mr Pacquée is te ziek aan het ontbijt en gaat terug in zijn bed liggen. We krijgen in de school een presentatie over het eten in Letland. Daarna volgt een groepsspel met iedereen genaamd ‘tropical rain’. We stonden in een grote kring. We begonnen een voor een te sissen. Je mocht pas beginnen wanneer je de persoon naast je hoorde. Het was niet even gemakkelijk voor iedereen. Daarna deden we ongeveer hetzelfde maar met het knippen van onze vingers en het klappen op de benen. Zo werd de ‘tropical rain’ steeds luider en luider.

   We eten soep, kip en rijst in ons hotel. Mr Pacquée is erbij en ziet er nog altijd slecht uit. Na het eten krijgen we een rondleiding in Tukums. Daarna volgt een fotozoektocht.

   's Avonds gaan we met Mevr Kathleen naar de supermarkt. We kopen ons lunchpakket voor morgen. We gaan op uitstap naar de Baltische Zee.

Donderdag 27 april 2017

   Om negen uur vertrekken we met een grote bus naar Kolka. We rijden door een groot natuurreservaat en maken verschillende stops. Bouba valt nog steeds snel in slaap. Hij kan echt overal slapen!

   Onze eerste stop was aan de Golf van Riga. We wandelden een stukje door een bos en daar was de zee! Er lagen grote stenen in het water. Het was er heel mooi en een perfecte plaats om foto's te trekken.

   De volgende stop was aan een heel oude witte duin in een bos. Er was een wandelweg aangelegd in hout. We wandelden helemaal rond de duin. We zagen een boom die omgedaan was door bevers. De natuur is hier heel mooi.

   Dan was er een stop waar we iets konden drinken en waar we wilden eten. Het begon plots hard te regenen. We hebben even in de bus gewacht en gegeten. Daarna gingen we kijken naar de zee in Kolka. Juf Kathleen heeft met hhar voeten in zowel de Baltische zee als in de Golf van Riga gestaan.Een week geleden had het hier zo hard gestormd dat er dode vissen op de rotsen lagen. Er was ook een monument in steen.

   De laatste stop was aan een grote stenen brug. We wandelden naast de rivier en zagen een waterval van meer dan 240 meter breed. De breedste in Europa. We zagen vissen die tegen de stroming uit het water sprongen. Ze probeerden over de waterval te springen.

   's Avonds zijn we pizza gaan eten met de leerlingen van Roemenië. We zijn samen terug naar het hotel gegaan. Daarna zijn Bouba, Alidzhan en Eduardo de omgeving verder gaan verkennen met de studenten van de Letse school. We zagen de zee en een zonsondergang door het bos. Zoals Eduardo zei: 'Een perfecte dag'.
 

 
Vrijdag 28 april 2017

   Na het ontbijt vertrekken we naar de school. We krijgen uitleg over tradities en feesten in Letland. We zitten terug in drie groepen, alle leerlingen door elkaar. We doen activiteiten om elkaar beter te leren kennen.

    We leren ook over elkaars land. In de computerklas krijgen we een quiz over Letland en alles wat we deze week gedaan hebben. Iedereen had hoge scores. Een meisje van Letland was natuurlijk gewonnen. De tweede en derde plaats gingen naar de meisjes van Kroatië. Zij waren heel slim.

   Na de lunch op school gaan we naar het Kemeri Nationaal park. De meisjes van Roemenië jagen met veel lawaai alle dieren in het bos weg. Onze gids brengt ons naar een wandelweg door een soort van moeras. Er waren overal kleine plassen die heel diep zijn.

    Er leven geen vissen omdat het water erg zuur is. Er kunnen ook maar twee soorten bomen leven. Op de uitkijktoren hadden we een perfect zicht.

   Na het eten zijn er verschillende speeches. Een leerkracht van elk land krijgt papieren en een foto als aandenken. Na de speeches en het applaus gaan we met iedereen bowlen.
 

   After diner there were several speeches. A teacher from each country gets papers and a photo as a souvenir. After the speeches and the applause we go bowling with everyone.
 

Zatredag 29 april 2017

   4u30 vertrekken naar het vliegveld in Riga!
   Mr Smit rijdt de weg die hij ondertussen goed kent. Ook remmen gaat zachtjes. We zetten ons busje af en krijgen een lift naar de ingang van het vliegveld. Inchecken, bagage afgeven, door de controles, alles gaat heel vlot. Op de vlucht was het heel stil. Iedereen heeft dutjes gedaan, niet alleen Boubacar deze keer...